بازار فولاد در هفته گذشته شرایط آرامی را پشت‌سر گذاشت هرچند در نهایت مقایسه قیمت‌ها بین هفته جاری و ابتدای هفته گذشته از روند کاهشی نرخ‌ها خبر می‌دهد که این وضعیت برای مصنوعات مختلف فولادی متفاوت بود.
بیلت در بازار ایران
به گزارش مرکز فولاد ایران، میانگین قیمت بیلت روز شنبه سایز 150 میلیمتر 2060 تومان و برای سایز 125 میلیمتر 2040 تومان تمام‌شده با 9 درصد مالیات ارزش افزوده بود. روز شنبه قیمت شمش در سرگردانی به‌سر می‌برد؛ از یک طرف بازار مقاطع بسیار راکد بود و همه انتظار کاهش قیمت مقاطع را داشتند، از طرف دیگر نوردکارها برای حذف حقوق گمرکی شمش به دولت فشار می‌آورند، به همین دلیل سردرگمی در بازار بسیار جدی بود، اما روز یکشنبه در جلسه‌ای که در انجمن برقرار شد مشخص شد که تولیدکنندگان شمش دست برتر را دارند و دولت هم از آنها حمایت می‌کند در نتیجه بازار شمش خودش را جمع کرد.
روز دوشنبه مشخص شد که فولاد خوزستان شمش را در قیمت پایه 2150 تومان با مقدار محدود عرضه می‌کند؛ این به معنای افزایش حدود 170 تومانی قیمت پایه شمش بود. از روز سه‌شنبه به بعد بازار شمش به‌شدت تغییر و قیمت شروع به افزایش کرد در حالی‌که بازار در التهاب روشن‌شدن تکلیف این معامله بود. بسیاری از دست‌اندرکاران با تعجب به این پیشنهاد نگاه می‌کردند چرا‌که بازار داخلی به‌نظر نمی‌رسد که قدرت جذب این قیمت را داشته باشد ولی بالا رفتن قیمت شمش در بازار جهانی بهترین استدلال برای بالا بردن قیمت بود.
در حالی‌که همه نگاه‌ها به بورس بسته شده بود، تقاضا برای خرید تا ظهر چهارشنبه به 23 هزار تن رسید اما حجم عرضه از 20 هزار تن بالاتر نرفت و در نهایت 18 هزار تن در قیمت 2150 تومان پایه معامله شد. مطلب دیگری که در طول هفته گذشته روی قیمت شمش اثر می‌گذاشت، روند قیمت دلار بود. روز شنبه قیمت ارز 3824 تومان بود که تا آخر هفته به 3833 تومان رسید، فارغ از آنکه میزان افزایش قیمت ارز چقدر بوده است؛ اصل مطلب این است که قیمت ارز نزولی نبود. نشانه‌هایی در بازار جهانی روز چهارشنبه از احتمال تضعیف قیمت دیده شد ولی تاثیری در بازار ایران نداشت. صادرات شمش ما از طریق انتقال وجه‌نقد صورت می‌گیرد، بر خلاف همه دنیا که با اعتبار اسنادی کار می‌کنند که این ریشه در مسائل بانکی و سیاسی دارد، به همین علت تعداد مشتریان شمش ایران که حاضر هستند به‌صورت نقدی معامله کنند، محدود است، با این حال صادرکنندگان شمش در هفته گذشته در صحنه جهانی با قدرت ظاهر شدند.
از طرف دیگر بازار داخلی درست متوجه این شده است که کارخانه‌های تولیدکننده داخلی غیر‌دولتی قدرت تامین نیاز نوردکاران را دارند و آنچه مشکل‌ساز شده است مساله نقدینگی نوردکارهاست که ریشه آن هم به سیستم بانکی بر‌می‌گردد. اگر شبکه بانکی در کنار شبکه فولاد قرار گیرد تولیدکنندگان شمش می‌توانند محصول خود را به‌صورت اعتبار اسنادی مدت دار به نوردکارها بفروشند، در این صورت مشکل نوردکاران هم حل می‌شود اما اصل مطلب بر‌می‌گردد به انتهای خط یعنی حجم تقاضای مقاطع. در صورتی‌که نوردکارها بتوانند با اعتبار اسنادی مدت‌دار شمش را خریداری کنند، رقابت آنها برای فروش محصول شدت خواهد گرفت؛ بازاری که ملتهب است و آماده کاهش قیمت. در اثر رقابت نوردکارها به یکباره فروخواهند ریخت و همین امر باعث خواهد شد که آنها نتوانند در ماه‌های بعد نسبت به تعهدات خودشان به بانک‌ها انجام وظیفه کنند، بنابراین بهترین سیاست همین است که تابه‌حال اجرا شده است، از‌یک طرف دولت به‌طور موثر در بازار دخالت نکرده و دوم اجازه داده بازار به راه خودش برود، سوم از طریق هدایت قیمت شمش در بورس اجازه سقوط قیمت را نداده است.
همین مساله به ثبات قیمت شمش کمک کرده است در نتیجه بازار مقاطع کارکرد فروش خودش را داشته است. اگر قیمت شمش سقوط نکند و عرضه آن به همین شکل محدود دنبال شود دگردیسی که باید در بازار فولاد شکل بگیرد محقق خواهد شد چرا‌که تولیدکنندگان بزرگ متکی به صادرات خواهند شد و تولیدکنندگان کوچک بازار داخل را تغذیه خواهند کرد؛ ضمن آنکه در طول دو ماه آینده موجودی انبار مقاطع به‌طور نسبی به حد متعادل خواهد رسید و بازار متوازن خواهد شد.
ادامه این روند در صورتی محقق خواهد شد که بازارهای خارجی قدرت جذب شمش‌های ایرانی را داشته باشد که این برمی گردد به قدرت بازاریابی صادرکننده‌های ایرانی و قابلیت مانور آنها در بازار جهانی. این راهی است که آنها باید بروند چرا‌که در برنامه چشم‌انداز 1404 صادرات فولاد حداقل 15 میلیون تن در سال پیش‌بینی شده است. البته هر‌چه قیمت نفت پایین بماند و صادرات آن با مشکل روبه‌رو باشد، فشارها به صنعت فولاد برای رسیدن به این هدف بیشتر خواهد شد. آنچه در طول هفته اتفاق افتاد باعث شد قیمت شمش بالا برود، میانگین قیمت شمش 150 میلیمتر 2250 تومان و میانگین شمش 125 میلیمتر به 2230 تومان افزایش یافت.
مقاطع در بازار ایران
روز شنبه متوسط قیمت میلگرد برای سایزهای 14 تا 25 میلیمتر در دزفول 24400 ریال در هر کیلو با 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده بود و محصول ذوب‌آهن 24100 ریال قیمت خورد. میانگین قیمت تیرآهن 14 تا 18 در اصفهان هر کیلو 28150 ریال بود و فضای سرد حاکم بر بازار مقاطع انتظار کاهش قیمت را به‌وجود آورده بود، به همین علت روزهای شنبه و یکشنبه به‌طور متوسط قیمت میلگرد با هر کیلو 300 ریال کاهش روبه‌رو شد. از اواسط روز دوشنبه نیز یکی از شرکت‌ها اقدام به افزایش قیمت و در بعدازظهر فروش را متوقف کرد. به‌عنوان لیدر بازار این حرکت باعث شد روز دوشنبه قیمت هر کیلو میلگرد 200 ریال بالا برود. با اعلام قیمت فروش شمش 2150 تومانی در بورس روز سه‌شنبه و چهارشنبه بازار تقویت شد. به‌طور میانگین قیمت‌ها هر کیلو 600 ریال تا پایان روز چهارشنبه بالا رفت، در حالی‌که نوردکارها سیاست فروش داشتند، قیمت را بالا می‌بردند اما به بعضی از مشتری‌ها تخفیف‌های دلچسب می‌دادند، همین سیاست باعث شد که بتوانند فروش‌های خوبی داشته باشند با این حال حجم تولید بسیار پایین است و کارخانه‌ها با ظرفیت 30 تا 40 درصد مشغول فعالیتند چون تقاضای داخلی میلگرد به نحو محسوسی کاهش یافته که ناشی از افت پروژه‌های عمرانی است.
دنیای اقتصاد