باید توجه داشت هر کالایی که از خارج از مرزها وارد کشور می‌شود از استاندارد لازم برخوردار باشد. ما استاندارهای مختلفی داریم؛
استانداردهای بین‌المللی، استانداردهای منطقه ای، استانداردهای کارخانه‌ای تا واحدهای فنی. از سوی دیگر، استاندارد ملی و اجباری نیز از جمله استانداردهای سازمان ملی استاندارد است که در بخش تولیدات و نظارت بر واردات کالا نقش دارد. هر چند ضرورت وجود این تنوع در استانداردها به‌دلیل ضرورت ورود کالاهایی است که مردم از آن استقبال کنند. کالایی مورد استفاده مردم قرار گیرد که از ایمنی لازم، قابلیت استفاده زا‌بودن از نظر طول عمر و راحتی استفاده برای مردم برخوردار باشد. از سویی دیگر باید توجه داشت که برای مردم فرقی ندارد این کالا در مملکت تولید شده باشد یا از خارج وارد شده باشد بلکه باید دارای استاندارد باشد. در مورد ورود کالای خارجی و تولیدات باید خاطر نشان کرد که بخش عمده واردات به کشور بیشتر به فرهنگ استفاده مردم باز می‌گردد به عبارتی برای مردم استفاده از کالای خارجی ولو با کیفیت پایین نیز نوعی ارزش محسوب می‌شود از این‌رو بیشتر باید تلاش کرد تا فرهنگ استفاده از کالای داخلی در بین مردم به یک ارزش تبدیل شود. دومین موضوع قابل بحث در مورد استاندارد‌بودن تولیدات و واردات کالاها تعرفه واردات کالاهاست؛ هرچند عامل کیفیت اصلی‌ترین مورد در واردات تلقی می‌شود، اما باید از ورود کالا با تعرفه پایین‌تر از تولید داخل نیز جلوگیری کرد تا مردم اگر قرار است هزینه‌ای برای کالای خارجی پرداخت کنند این هزینه شامل کالاهای با کیفیت‌تر از کالای تولید داخل باشد. در ادامه مساله مهمتر حمایت از صنعت و صنعتگر ایرانی است، تا صنعتگر بتواند کالاهای مرغوب و با کیفیت و ارزان تر تولید کند و اگر این حمایت‌ها شکل جدی‌تری به خود بگیرد و تولیدات با کیفیت بهتری دست مردم برسد، مردم به سمت تولیدات داخلی خواهند رفت. در این رابطه، چند پیشنهاد دارم؛ الف- پیشنهاد برنامه کوتاه‌مدت: یک) تصویب تعرفه‌ای بر کالای خارجی که از نمونه کالای داخلی به اندازه‌ای گران تر باشد که مردم انگیزه خرید کالای داخلی را داشته باشند. دو) جلوگیری از ورود کالایی که استاندارد قابل قبول سازمان ملی استاندارد را نداشته باشد. ب- پیشنهاد برنامه میان‌مدت: یک) تدوین راهکاری برای تبلیغات ارزان برای کالای داخلی و جلوگیری از تبلیغ برای کالای خارجی؛ دو) ایجاد انگیزه برای تولیدکننده داخلی به منظور ارتقای کیفیت و ایمنی کالای تولیدی خود؛ سه)کاهش هزینه‌های غیرضرور برای رسیدن به نقطه سر به سر منطقی و ارائه کالای ارزان به مشتری با حفظ کیفیت و ایمنی؛ چهار) ارائه خدمات بعد از فروش و تامین قطعات یدکی برای کالای فروخته شده داخلی. ج- پیشنهاد برنامه بلندمدت؛ یک) ارتقای فناوری ساخت و خرید فناوری نو به منظور ارتقای کیفیت بین‌المللی؛ دو) افزایش نرخ تولید بیش از نیاز داخل به منظور صادرات کالا؛ سه) برقراری ارتباط اصولی بین صنعت و دانشگاه به منظور رفع مشکلات فنی، تولیدی و بازرگانی؛ برای اجرای این برنامه‌ها کمک مجموعه دولت و دانشگاه‌ها با پیش‌بینی‌ها و اتخاذ برنامه‌های لازم غیرقابل انکار است.
آرمان