آمارهای زیادی از شرایط اقتصادی ایران پیش از انقلاب وجود ندارد اما بانک جهانی از معدود موسسات بین المللی است که برخی آمارهای عمده و شاخص‌های مهم اقتصادی از زمان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ارائه داده است.
این آمار نشان می دهد، سرانه تولید ناخالص داخلی در ایران در سال ۱۹۷۸ معادل سال ۵۷ و آخرین سال حضور شاه در ایران، ۲۱۶۸ دلار بوده است.
این شاخص در سال ۲۰۱۲ معادل سال ۱۳۹۱ معادل ۳.۶ برابر شده و به ۷۸۳۲ دلار رسیده است که البته در سال ۲۰۱۷ برابر با سال ۱۳۹۶ این شاخص به ۵۵۹۳ دلار کاهش یافته است.
آمار بانک جهانی همچنین می افزاید صادرات ایران در سال ۵۷ معادل ۱۸.۳۰۹ میلیارد دلار بوده است.
این شاخص اما در سال ۲۰۱۲ به بیش از ۸ برابر میزان پیش از انقلاب رسیده و به ۱۴۹.۵ میلیارد دلار رسیده است.
این در حالی است که بنا به آمارهای خارجی موجود صادرات نفت ایران در دهه ۵۰ و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به حدود ۶ میلیون بشکه در روز رسیده بود اما هم اکنون صادرات نفت ایران به روزانه ۱.۵ میلیون بشکه کاهش یافته است.
بخشی از کاهش صادرات نفت به دلیل تحریم‌های آمریکاست اما بخش قابل توجه آن که فاصله بین ۶ میلیون تا ۲.۵ میلیون بشکه در روز طی سال گذشته است، به دلیل افزایش سن چاه‌های نفت و کاهش برداشت از آنها بوده است.
صادرات ایران در سال ۹۶ هم از سوی بانک جهانی ۱۱۳ میلیارد دلار برآورد شده است.
تولید ناخالص داخلی ایران نیز یکی دیگر از شاخص‌های اقتصادی است که از زمان پیروزی انقلاب رشد چشم گیری داشته است و ۷.۶ برابر رشد را در سابقه خود به ثبت رسانده است.
تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۵۷ معادل ۷۷.۹ میلیارد دلار بود که این رقم در سال ۲۰۱۲ به مرز ۶۰۰ میلیارد دلار رسید و در واقع ۷.۶ برابر شد.
البته طی سال‌های اخیر تولید ناخالص داخلی کشورمان کاهش یافته و به ۴۵۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ رسیده است.
رشد تولید ناخالص داخلی ایران در سال‌های دهه ۵۰ و پیش از پیروزی انقلاب هم تعریفی نداشت به گونه ای که ایران در سال‌های ۵۴، ۵۶ و ۵۷ به ترتیب رشد منفی ۲.۴۱۹، منفی ۴، و منفی ۱۴ درصد را تجربه کرد.
با توجه به افزایش صادرات علی رغم یک چهارم شدن فروش نفت، باید گفت مهم‌ترین پشتوانه اقتصاد ایران فعالیت‌های اقتصادی مردم و کاری است که یک یک افراد جامعه در طول این سال‌های بعد از انقلاب صورت داده و به افزایش تولید ناخالص داخلی کشور و صادرات منجر شده است.
اگرچه ایران دارای ذخایر بالای منابع طبیعی و سوخت‌های فسیلی است اما این ذخایر و درآمد حاصل از فروش آنها هرگز نمی‌تواند جای کار و تلاش ایرانی و سرمایه انسانی کشور را بگیرد.
تأثیر منفی تحریم‌های آمریکا علیه ایران که با هدف فلج کردن اقتصاد ما اعمال شده قابل کتمان نیست اما قرار بود این تحریم‌ها خیلی زود اقتصاد کشور را نابود کند؛ اما شرایط امروز ما و حرکت اقتصاد ایران که همچنان پابرجاست و فلج نشده است نشان می دهد حتی با کاهش صادرات نفت که طی ماه‌های گذشته شاهد بوده‌ایم، می‌توانیم بر مشکلات غلبه کنیم.
ایبنا